A léro prè, ou bien a l’euro prèss ?

16 octob 2008, sanm Justin

A s’ki paré, konm di lo patoi, promèss sé dète. Donk, si la promète amoin, i fo k’i donn amoin. Mé konm di l’kont, nana in ta kalité promèss : promèss pou boush lo zié, promèss « avèk oui la poin batay », promèss bann rakié i fé toultan kan zot la bu... mé k’zot i tienbo pa kan zot la fine désoulé. Traka pou la famiy !
Épi, nana promèss gouvèrnman : dé foi li tienbo, défoi li tienbo pa, pars nana souvan dé foi in lanpèshman, in kontrayété, in n’afèr k’i anpèsh lé shoz roul ron. Solman i fo rokonète, gouvèrnay-gouvèrnman nana dé bone parol konm k’i diré : « Lé pli vré ké si lété vré ! ». Mi vé parl lo désantralizaz : kan i di sar pi l’État va fé tèl shoz, sar lo départman... sansa sar la réjion ou bien la komine, étsétéra, étsétéra, la ké lo ra... Mé pou larzan, kass pa la tète, la ossi nana in désantralizaz larzan !
La, lé bèl la ! Dépansé lé fasil, i gingn fé sa ! Solman voila, dépans nana bonpé é larzan la poin assé, touléka, la poin konm k’i fo. Alor, kossa i fé ? I fé konm k’i gingn... Poitan, gouvèrnman la di va rovèrs larzan « a léro prè », li té i vé dir « a l’éro prèss ! » - prèss mèm kantité k’i fo ! Oui mon kouzin !

Justin


Signaler un contenu

Inn modékri, inn ti lavi, inn komantèr ?


Témoignages - 80e année


+ Lus