« Ici, on est des gens sérieux »... Mi vann azot sa konm moin la ashté

27 mars 2008, sanm Justin

Ou lé jène, lé z’ot lé rézonab déza ; inn-dé an parmi nana koko fromaz avèk in réstan la plime d’issu d’la-ba. Banna i koz épi ou, i fodra ou i fé : ou lé proféssèr-lékol, épi dann out klass, bann marmay na poin in bon nivo : gran-gran marmay i koné près pa lir. Bann moun-la lé la l’apré koz déssi lalfabétizasion, in plan la rézion, lo départman épi lo l’éta la fé.

Banna i koz, i koz, i koz mèm, épi lo jène proféssèr lékol i ékout : in vré sobatkozé rant bann moun k’i koné. Solman, plis i koz, plis li lé trakassé. Oté, lé ga ! Tout pou lo fransé, arien pou lo kréol ! Lo jène proféssèr i konpran pa sa : lankodaz an fransé, lo kozé fransé, lanvironman déor, la kiltir déor. Pé sfèr banna la tronpé ? La tète in moun i gingn pa anpar tout sa an mèm tan.

Momandoné, li an apèrsoi banna i koz moin konmsi lèr pou zot alé l’arivé. Alor, li tante in késtion. « Pardon-éskiz », li di, lo pti proféssèr l’ékol, « akoz i sèy pa fé lalfabétizasion an kréol ? ». Oté, baba, banna la glas ali in kou épi la di : « Méssié, issi, nou sé demoun sérié ! ».
Ala mon zistoir ! mi vann azot konm moin l’ashté avèk demoun sérié, biensir !

Justin


Signaler un contenu

Inn modékri, inn ti lavi, inn komantèr ?


Témoignages - 80e année


+ Lus