Matante zélida la ékrir Justin : Mon shèr nové, mon spès salté ! Dan la vi, moin pèrsonèl, mi pans i fo alé an avan... la pa bon kil aryèr. Lé bon alé dési shomin la modèrnis, lo progré, é sirtou pa fé konm yèr, avan-yèr, épi avan-avan. Mi di sa pou rézon k’mi sort antann i fo manz patat, sonz, konflor... zoué toupi la lign, kadok, la marèl ; oubli lo fransé, koz arienk kréol... fé in nos avèk in ké d’mori konm granmèr kal, bal tamoul, tousa bann z ’afèr i pass pi. Mon nové, lo pap, kan la (…)