Matant Zélida la ékrir Justin : Mon shèr nové, mon spès salté, rouj-de-fon dovan l’étèrnité, moin lé a d’mandé si ou i pans pa ké La Frans lé kapab abandone anou. Pou kosa mi di sa ? Pars mi lir aou bien é mi romark dann tout z’afèr ou i akiz l’éta. L’éta la fé si, la fé sa… la pa fé si, la pa fé sa, i pran pa l’èr avèk nou, i oi pa danzé nou lé d’dan. Arète in pé avèk so vilin manyèr. La Frans sé nout mèr patri é in mèr patri i abandone pa son zanfan : an kontrèr i rouv bien lo zyé pou (…)