Matant Zélida la ékrir Justin : Mon shèr nové, mon spès salté, rouj-de-fon dovan l’étèrnité, ou la zamé antann i di avèk in n’afèr i sar pa la boutik, in n’afèr konm in mèrsi, mé na poin arienk sa. In l’égzanp ? La kiltir. Ou i kroi i sava la boutik avèk sa ? Mi pans ke non ! Ou i kroi ké nana pou manzé-boir la-dan ? Moin lé sir ké non ! Alé oir in bon l’amizman, sa oui, sa i done aou l’anvi viv dann in bèl vi. Lé vré i sava pa la boutik èk sa mé sa i ansèrv kékshoz. Alé oir, la kiltir ? (…)