Matant Zélida la ékrir Justin : Mon shèr nové, mon spèss salté, rouj-de-fon dopi l’étèrnité, mi domann kosa l’ariv azot ankor pou bate tanbour dsi la késtyonn l’anvironeman an danzé … Kèl danzé ankor pliské sak ni koné Siklone ? Néna lontan ni koné sa ! Ra d’maré ? Sa osi ni koné ! Lo froi, lo sho ? Sa osi ni koné ! Tourbiyon ? Bin néna dopi lontan ! Rokin i manz domoun ? La pa rink zordi ni koné sa ! La mèr va monté, la glas va fonn. Alor ? kosa zot i oi lé éstraordinèr la-dan. Tousa lé (…)